TĘSKNOTA ZA BOGIEM - ROZWAŻANIA WIELKOPOSTNE

Czym jest tęsknota? Czymś, co budzi w nas nostalgiczne uczucie tego, że coś powinniśmy zrealizować w naszym Życiu. Za czym tęsknimy? Mówi się, że serce kształtuje się według tego, co kocha. Można powiedzieć także, że jesteś tym, co jesz, czyli jeżeli w wymiarze duchowym karmisz się tym, co dobre, jesteś dobry, jeśli zaś tym, co złe, jesteś zły. Bywa, że nasza tęksnota jest w ogóle niezlokalizowana, tęsknimy, ale nie wiemy za czym, przez co nie dajemy możliwości realizacji i ujścia tej tęsknocie. W liturgii Świętego Kościoła Katolickiego są szczególne okresy, które pozwalają nam zlokalizować i zrealizować naszą największą tesknotę, tęsknotę za Bogiem.

Czas Adwentu i Wielkiego Postu to szczególne okresy w Życiu Ludzi Wierzących. Jest to czas, w którym podejmujemy postanowienia, które mają na celu przede wszystkim uświadomić nam, że Bóg jest w naszym Życiu najważniejszy. Jest na pierwszym miejscu, żeby wszystko inne było na właściwym miejscu. Uwydatnia się w tym szczególna tęsknota za Jezusem Chrystusem. W okresie Adwentu staramy się jak najlepiej przygotować na narodzenie Pana. Jezus daje nam jednak pewność, że nasza tęsknota zostanie zrealizowana. Wiemy, że 25 grudnia gdy wybrzmi: Gloria in excelsis Deo, zwieńczeniem naszej tęsknoty będzie wyczekiwane spotkanie z narodzonym Bogiem, który nasze serca wypełni Radością. Również w okresie Wielkiego Postu, czterdziestodniowy okres wyrzeczenia pozwala nam uświadomić tęsknotę Ludzi za Stwórcą. I tu jednak mamy zapewnienie Chrystusa, że ta tęsknota znajdzie wypełnienie. W Dzień Zmartwychwstania wybrzmi: "Alleluja", a Zmartwychwstały Jezus obdarzy nas Wiarą, Nadzieją i Miłością. Pięknie u Rosjan nazywa się Niedziela – Воскресение (Woskresienie), co znaczy Zmartwychwstanie. Opisując te szczególne okresy Roku Liturgicznego dochodzimy do rozważań dotyczących momentu, na który te okresy w ciągu Życia nas przygotowują, czyli na Paruzję. W jednej z pielgrzymkowych pieśni śpiewamy: "Gdy kiedyś Pan powróci znów (...) Gdy święci swój opuszczą grób (...) abyśmy też tam byli." Wtedy dopiero w pełni zrealizuje się i zniknie nasza największa tęsknota za Bogiem. Warto wierzyć i wierzymy w to naprawdę!

Owocnego czasu Wielkiego Postu i przygotowań do Świąt Wielkanocnych niech tęsknota za Jezusem wraz z innymi przyziemnymi pomocami, jak exampli gratia zdrapka wielkopostna, motywują nas do jak najpiękniejszego przygotowania do spotkania za 40 dni ze Zmartwychwstałym Chrystusem.

Autor: Piotr Motyka, Beskidzkie Towarzystwo Oświatowe, Milówka RP 2018.