Czym jest tęsknota?
Czymś, co budzi w nas nostalgiczne uczucie tego, że coś powinniśmy
zrealizować w naszym Życiu. Za czym tęsknimy? Mówi się, że
serce kształtuje się według tego, co kocha. Można powiedzieć
także, że jesteś tym, co jesz, czyli jeżeli w wymiarze duchowym
karmisz się tym, co dobre, jesteś dobry, jeśli zaś tym, co złe,
jesteś zły. Bywa, że nasza tęksnota jest w ogóle
niezlokalizowana, tęsknimy, ale nie wiemy za czym, przez co nie
dajemy możliwości realizacji i ujścia tej tęsknocie. W liturgii
Świętego Kościoła Katolickiego są szczególne okresy, które
pozwalają nam zlokalizować i zrealizować naszą największą
tesknotę, tęsknotę za Bogiem.
Czas Adwentu i Wielkiego
Postu to szczególne okresy w Życiu Ludzi Wierzących. Jest to czas,
w którym podejmujemy postanowienia, które mają na celu przede
wszystkim uświadomić nam, że Bóg jest w naszym Życiu
najważniejszy. Jest na pierwszym miejscu, żeby wszystko inne było
na właściwym miejscu. Uwydatnia się w tym szczególna tęsknota za
Jezusem Chrystusem. W okresie Adwentu staramy się jak najlepiej
przygotować na narodzenie Pana. Jezus daje nam jednak pewność, że
nasza tęsknota zostanie zrealizowana. Wiemy, że 25 grudnia gdy
wybrzmi: Gloria in excelsis Deo, zwieńczeniem naszej tęsknoty
będzie wyczekiwane spotkanie z narodzonym Bogiem, który nasze serca
wypełni Radością. Również w okresie Wielkiego Postu,
czterdziestodniowy okres wyrzeczenia pozwala nam uświadomić
tęsknotę Ludzi za Stwórcą. I tu jednak mamy zapewnienie
Chrystusa, że ta tęsknota znajdzie wypełnienie. W Dzień
Zmartwychwstania wybrzmi: "Alleluja", a Zmartwychwstały
Jezus obdarzy nas Wiarą, Nadzieją i Miłością. Pięknie u Rosjan
nazywa się Niedziela – Воскресение (Woskresienie), co
znaczy Zmartwychwstanie. Opisując te szczególne okresy Roku
Liturgicznego dochodzimy do rozważań dotyczących momentu, na który
te okresy w ciągu Życia nas przygotowują, czyli na Paruzję. W
jednej z pielgrzymkowych pieśni śpiewamy: "Gdy kiedyś Pan
powróci znów (...) Gdy święci swój opuszczą grób (...) abyśmy
też tam byli." Wtedy dopiero w pełni zrealizuje się i zniknie
nasza największa tęsknota za Bogiem. Warto wierzyć i wierzymy w to
naprawdę!
Owocnego czasu Wielkiego
Postu i przygotowań do Świąt Wielkanocnych niech tęsknota za
Jezusem wraz z innymi przyziemnymi pomocami, jak exampli gratia
zdrapka wielkopostna, motywują nas do jak najpiękniejszego
przygotowania do spotkania za 40 dni ze Zmartwychwstałym Chrystusem.
Autor: Piotr Motyka, Beskidzkie Towarzystwo Oświatowe, Milówka RP 2018.